Source: https://saranggola.org/#/pages/login#notloggedin
 

 

                                                                BUKANG-LIWAYWAY

at iba pang tula

 

Rene Boy E. Abiva

BUKANG-LIWAYWAY

 

 

Hala, oo, halika na at iyong punitin

Itong buntot ng panaginip:

 

Na hindi totoo ang eternidad

Kung madidinig ang tilaok ng bagong gising na tandang.

 

Hindi ko alam kung bakit sa tuwing ikaw ay isinisilang

Ay napupunit ang mga dibdib at natutuyo ang mga mata-

 

Tinanong ko minsan ang mga magbubukid at sakada,

“Hindi kayang gamutin ng bagoong at tutong

Ang moda at awit ng aming pagkaalipin,” sagot nila.

 

Bigyan mo ng laman ang mga salita

At binyagan ang mga misteryo

Sa talim ng dugo at hininga:

 

Dahil ikaw ang pintuan ng santuwaryo

Ng una at huling alaala.

 

A mauulit, puno ng lakas at pagsubok.

Hayaan mong ang iyong mga silahis

Ay ihalo sa tutong na winisikan

Ng asin at binasbasan ng mantika-

 

Nang sa gayo’y ang aking sikmura

Ay di na malilinlang ng mga ligaw na manghuhula.

____________________________

*Lahok sa Saranggola Blog Awards 12


 

MULTO AT ABO NG TAYUG

 

Isla ng Hawaii: ako’y ’sang sakáda

nang aking nakita sa asukaréra

ang Santa Iglesia na ubod ng píta’t

aywan at ang tabas nahugot pagdáka.

 

Tag-araw sa Tayug: balot sa bangúngot

at nangangarilang na tuyong talúlot;

ilang buwan na ring ang kampit at gúlok

ay di napatakan, ni di naigáod.

 

Sumapit ang gabi: payapa ang lángit

nang aking mapansin, santelmo sa búkid;

nang ako’y tatayo, bumulong ’sang tínig,

“Pedro, di nagmaliw ang apoy sa bísig.”

 

Bisperas ng abo: may isang pulutóng

sa bahay na bato na may latang bubóng,

“Magmatyag, hintayin ang tuyong alulóng

saka natin dakpin ang uring ulupóng!” 

 

Nagwala’t sumalpok ang sangkawang tuksó

nagsayaw ang dahon ng paaning tubó;

lasa ng amiha’y pawang sa ’sang apdó’t

sumundot sa ilong ang sunog na butó.

______________________________

*Lahok sa Saranggola Blog Awards 12

 

 


 

KARIT

 

Ako ay binunot sa dingding

Ng palad na singlamig ng libingan.

Sa salamisim niya, nagniniig

Ang kapusukan at pagnanais

Na gayatin ang leeg ng Promiteyo:

Naagnas nang tuluyan ang romansa ng pagtitiis!

Yuko na ang suhay ng palay;

Agnas na ang mga dahon ng aratiles;

At siya na lamang ang malaya?

Wari akong ibinulid sa lalamunan ng hurno.

Nakakapaso ang pagdila at paghulagpos

Ng napiit na tadhana habang ang bálong

Magpapatupad ng hatol ay dayaming

Nakahandang maging abo!

Panahon ng giikan at oras nang bayaran

Ng utang. Pawang nakaumang

Na patibong ang mahabang listahan

Ng interes ng pautang nang tila napigtas

Na bagting na umasalto ang ginang.

Nagsilbing hawla ng pagtutuos

Ang muralya ng mga katawang

Bininyagan sa pawis!

Ako’y itinarak nang walang-awa

Sa makunat niyang puso:

Lumalaban ang kaniyang lakas,

Nanginginig ang kaniyang tibok,

Hanggang sa bumaliktad ang kaniyang mata

At bumulwak sa kaniyang bunganga

Ang huling bukal ng dugo.

Sa bawat pagdiin ng kamao,

Na magaspang at kulubot,

Ay tila pinipigilan nito ang dila

Na bumigkas ni ng dasal.

At nag-umpisang gumuho ang arkipelago

Ng mga ulap nang lisanin

Siya ng init na siya namang hudyat

Ng paglaya ng kulay lupang kawan.

______________________________

*Lahok sa Saranggola Blog Awards 12

#SaranggolaBlogAwards12 #SBA12 #Tula #Panitikan #CCP #DMCI

 

Source: https://dmcicorpsales.com/?fbclid=IwAR0UMNh-4ckfQKmhNNZgd2z0POKhlK5OyvtViIbO3v-ylzJTy1C2ngSCSHc

 

Source: https://culturalcenter.gov.ph/?fbclid=IwAR1DsQmYg6dNcbmOzw6szj-vaIgMcJ0bj4wb4ueStHcGitL_y6iat1GqBI8


 

Comments

Popular Posts